Struktur unik, berliang dan luas permukaan karbon teraktif yang luas, digabungkan dengan daya tarikan, membolehkan karbon teraktif menangkap dan menahan pelbagai jenis bahan pada permukaannya. Karbon teraktif datang dalam pelbagai bentuk dan jenis. Ia dihasilkan dengan memproses bahan berkarbonat, selalunya arang batu, kayu atau sabut kelapa, dalam persekitaran suhu tinggi (seperti tanur berputar[5]) untuk mengaktifkan karbon dan mencipta struktur permukaan yang sangat berliang.
Karbon teraktif adalah salah satu produk yang paling banyak digunakan dalam industri rawatan air. Ia sangat berliang dengan kawasan permukaan yang besar, yang menjadikannya bahan penjerap yang cekap. Karbon teraktif tergolong dalam kumpulan bahan karbon berliang yang mempunyai kapasiti penjerapan dan keupayaan pengaktifan semula yang tinggi. Banyak bahan digunakan sebagai bahan asas untuk menghasilkan AC. Yang paling biasa digunakan dalam pembersihan air ialah tempurung kelapa, kayu, arang batu antrasit dan gambut.
Pelbagai bentuk karbon teraktif wujud, setiap satu menawarkan ciri-ciri bahan yang berbeza yang menjadikannya sesuai untuk aplikasi tertentu. Oleh itu, pengeluar menawarkan pelbagai jenis produk karbon teraktif. Bergantung pada aplikasi, karbon teraktif boleh digunakan dalam bentuk serbuk, berbutir, tersemperit, atau cecair. Ia boleh digunakan secara bersendirian, atau digabungkan dengan teknologi yang berbeza, seperti pembasmian kuman UV. Sistem rawatan air biasanya menggunakan karbon teraktif berbutir atau serbuk, dengan karbon teraktif berbutir (GAC) daripada arang bitumen menjadi bentuk yang paling biasa digunakan. Tempurung kelapa telah muncul sebagai salah satu bentuk karbon teraktif terbaik untuk keperluan sistem penapisan air. Karbon teraktif berasaskan tempurung kelapa ialah liang mikro. Liang-liang kecil ini sepadan dengan saiz molekul pencemar dalam air minuman dan dengan itu sangat berkesan untuk memerangkapnya. Kelapa adalah sumber yang boleh diperbaharui dan mudah didapati sepanjang tahun. Mereka tumbuh dalam jumlah yang besar dan boleh dipelihara untuk masa yang lama.
Air mungkin mengandungi bahan cemar yang boleh menjejaskan kesihatan dan kualiti hidup. Air yang dimaksudkan untuk kegunaan manusia mestilah bebas daripada organisma dan daripada kepekatan bahan kimia yang mungkin berbahaya kepada kesihatan. Air yang kita minum setiap hari mestilah bebas daripada sebarang pencemaran. Terdapat dua jenis air minuman: air tulen dan air selamat. Adalah penting untuk membezakan antara kedua-dua jenis air minuman ini.
Air tulen boleh ditakrifkan sebagai air yang bebas daripada bahan luar sama ada tidak berbahaya atau tidak. Dari sudut praktikal, bagaimanapun, air tulen sukar untuk dihasilkan, walaupun dengan peralatan canggih semasa. Sebaliknya, air selamat ialah air yang tidak mungkin menyebabkan kesan yang tidak diingini atau buruk. Air yang selamat mungkin mengandungi beberapa bahan cemar tetapi bahan cemar ini tidak akan menyebabkan sebarang risiko atau kesan kesihatan yang buruk kepada manusia. Bahan cemar mestilah dalam julat yang boleh diterima.
Contohnya, pengklorinan digunakan untuk membasmi kuman air. Proses ini, bagaimanapun, memperkenalkan trihalometana (THM) ke dalam produk siap. THM menimbulkan potensi risiko kesihatan. Minum air berklorin jangka panjang nampaknya meningkatkan risiko menghidap kanser pundi kencing sebanyak 80 peratus, menurut kajian yang diterbitkan dalam jurnal Institut Kanser Kebangsaan (St. Paul Dispatch & Pioneer Press, 1987).
Memandangkan populasi dunia bertambah dan permintaan untuk menggunakan air selamat meningkat lebih daripada sebelumnya, ia akan menjadi kebimbangan besar dalam masa terdekat bahawa kemudahan rawatan air menjadi lebih berkesan. Sebaliknya, bekalan air kepada isi rumah masih terancam oleh bahan cemar seperti bahan kimia dan mikroorganisma.
Karbon teraktif telah digunakan sebagai medium penapisan air untuk penulenan air minuman selama bertahun-tahun. Ia digunakan secara meluas untuk penyingkiran bahan cemar dalam air kerana kapasitinya yang tinggi untuk penjerapan sebatian tersebut, hasil daripada kawasan permukaan yang besar dan keliangannya. Karbon teraktif mempunyai ciri-ciri permukaan yang berbeza-beza dan taburan saiz liang, ciri-ciri yang memainkan peranan penting dalam penjerapan bahan cemar dalam air.
Masa siaran: Mac-26-2022